Week van de toegankelijkheid

In Ommen kan je meedoen met alles. Ook als je in een rolstoel zit

Zo snel mogelijk weer aan het werk en gewoon meedoen in de maatschappij. Dat was het doel dat Gezina De Lange-Nabers zich stelde, nadat ze getroffen werd door een hersenbloeding. En het is haar gelukt. Het enige verschil met vroeger is dat ze zich nu verplaatst op wielen in plaats van met haar voeten.

Meedoen terwijl je een handicap hebt, is niet altijd gemakkelijk, weet Gezina inmiddels. “Dat lukt alleen als je je er voor de volle honderd procent voor inzet en bereid bent om over je eigen gevoel heen te stappen”, zegt ze. Gezina wilde vroeger graag onzichtbaar zijn. Lekker op de achterste rij, niemand die je ziet en dan de boel een beetje observeren. “Dat wilde ik na mijn hersenbloeding nog liever, want ik schaamde me omdat ik gehandicapt was. Maar ik merkte ook dat je altijd en overal opvalt, als je in een rolstoel zit. Mensen kijken niet alleen, maar vragen ook vaak waarom je niet kunt lopen. Dat is heel confronterend.”

Ze realiseerde zich dat zijzelf degene was die moest veranderen, als ze wilde meedoen in de maatschappij. “Als ik nu bij een bijeenkomst ben, vraag ik bijvoorbeeld altijd of ik vooraan mag zitten omdat ik anders alleen maar tegen ruggen aan kijk. Omdat ik snel overprikkeld raak, is vooraan zitten ook veel rustiger in mijn brein, vertelt ze. “Op ons bedrijf, voer ik de meeste gesprekken buiten, omdat het geluid dan weg kan. Zo zijn er allerlei dingen die ik met een kleine aanpassing aan de situatie, gewoon kan doen. Maar je moet er altijd wel om vragen.”

Omdat ze inmiddels weet dat er veel mensen zijn wie het de mogelijkheid is ontnomen voor zichzelf op te komen, besloot zich in te zetten voor anderen die gehandicapt zijn. “Ik ben betrokken bij het Ommer Overlegorgaan Gehandicaptenbeleid (OOG), waar ik meedenk over de toegankelijkheid van de openbare ruimte. Ik ben heel druk met kijken of je met een rolstoel in een bepaalde omgeving kunt wandelen en wat er eventueel aangepast moet worden, om een gebied toegankelijker te maken. Daarvoor heb ik ook overleg met ambtenaren. Ik weet daardoor dat soms niet alles kan. En ik heb ook geleerd om daar begrip voor te hebben.”

Volgens Gezina is Ommen in vergelijking met veel andere gemeenten best toegankelijk. Ze kan in elke winkel naar binnen en wordt overal vriendelijk geholpen. Dat laatste vindt ze misschien nog wel het belangrijkste. “In oktober wordt de Week van de Toegankelijkheid gehouden. Het thema daarvan is ‘Wees Welkom’. En dat warme gevoel van welkom, dat vind ik in Ommen. Mensen zijn vriendelijk en behulpzaam. Ze praten niet over mijn hoofd heen tegen mijn man Hendrik Jan, maar ze praten gewoon tegen mij. Dat vind ik heel fijn. In Ommen, eigenlijk in onze hele regio, in Vechtdal Overijssel , voel ik me welkom. Hier kan ik als rolstoeler gewoon meedoen met de maatschappij. Dat maakt veel goed.”

Inclusieve samenleving

Een inclusieve samenleving is een open samenleving waar iedereen ertoe doet en van waarde is ongeacht verschillen. Ieder mens draagt op zijn of haar manier bij aan de samenleving en juist dankzij de verschillen tussen mensen, zo waardevol en betekenisvol. Dat betekent dat iedereen die dat wil volwaardig deel uit kan maken van die samenleving en erbij hoort. In een inclusieve samenleving heeft iedereen dezelfde rechten en dezelfde kansen om zelfstandig mee te doen op alle terreinen van het leven. Dat kan alleen als men rekening met elkaar houdt en geen drempels opwerpt voor de ander om mee te kunnen doen.